Kto jeszcze nie był tego namawiamy gorąco na wizytę w Muzeum Narodowym w Warszawie, gdzie od 15 grudnia 2017 polski design zyskał stałe miejsce w Galerii Wzornictwa Polskiego, prezentującej najważniejsze zjawiska w polskim wzornictwie od początku XX wieku po czasy współczesne.
Nowa galeria stała w MNW pokazuje, jak o projektowaniu myślano w różnych epokach i środowiskach twórczych – od kręgu zakopiańskiego, Warsztatów Krakowskich, Spółdzielni Artystów „Ład” i modernistów z grupy „Praesens”, poprzez powojenny czas odbudowy, socrealizm, odwilż i poodwilżową nowoczesność – najbardziej dynamiczne lata polskiego wzornictwa – na przykładach najlepszego współczesnego designu kończąc.
Osobne miejsce znajdują w niej zagadnienia związane z projektowaniem przemysłowym, projektowaniem dla dzieci oraz etnoprojektowaniem. To świetnie podsumowanie jeśli chodzi o Polski Design.
W nowocześnie zaaranżowanej galerii prezentowane są realizacje z seryjnej produkcji, popularne odbiorniki telewizyjne i radiowe, meble, tkaniny, sprzęt gospodarstwa domowego, jak również wybitne prace polskich autorów, które jako projekty, modele i prototypy nie zaistniały w powszechnym odbiorze. Prace te świadczą jednak o wielkim potencjale polskiej myśli projektowej. Stworzone z wyjątkową inwencją przedmioty codziennego użytku prezentowane są w układzie chronologicznym, wyznaczonym przez najważniejsze wydarzenia artystyczne i historyczne. Całość wzbogacają materiały fotograficzne i fragmenty archiwalnych kronik filmowych.
Porządek chronologiczny pozwala prześledzić zmiany sposobu myślenia o projektowaniu, a także ukazuje zależność od okoliczności dziejowych, w tym gospodarczych. Otwierają go ostatnie dekady zaborów, zdominowane przez styl zakopiański Stanisława Witkiewicza, który spajać miał tożsamość narodu jeszcze przed odzyskaniem niepodległości. Natomiast w międzywojennych pracach artystów Warsztatów Krakowskich oraz warszawskich środowisk, w tym Spółdzielni Artystów „Ład”, widoczne były inspiracje brytyjskim ruchem „Arts and Crafts”. Szczególną grupę stanowią prace twórców, którzy uczestniczyli w Wystawie Sztuk Dekoracyjnych i Nowoczesnego Przemysłu w Paryżu w 1925 roku – Karola i Zofii Stryjeńskich oraz Antoniego Kenara.
Najważniejsze dzieła powojennego wzornictwa reprezentują prace tak różnych twórców jak Władysław Strzemiński, Jan Bogusławski, Jan Kurzątkowski oraz późniejsze projekty Teresy Kruszewskiej, Andrzeja Jana Wróblewskiego, czy Barbary Hoff. Oddają one specyfikę twórczości z czasów odbudowy kraju, socrealizmu, lat po odwilży, a także pierwszych objawów nadchodzącego kryzysu gospodarczego. Wyzwanie podjęli projektanci, którzy musieli zmierzyć się z trudną sytuacją ekonomiczną. Mimo ograniczeń, twórcy dbali o estetykę przedmiotów użytkowych, co pokazuje nowa ekspozycja, obejmująca zarówno przedmioty luksusowe, jak i te znajdujące się w powszechnym użyciu.
